Anders denken: Tussen hemel en aarde
Ik bedoel, we worden constant gebombardeerd met informatie en
meningen, en soms is het gewoon
verdomd moeilijk om de waarheid te vinden te midden van al die chaos.
Dus, laatst zat ik daarover na te denken, snap je? Vragen vlogen door mijn hoofd: waar komen we vandaan? Wie was die allereerste dude op deze aardbol? En hé, als we afstammen van apen, hoe is die eerste aap dan tot leven gekomen?
Je snapt wel, ik wil gewoon de kern van de zaak vinden.
Dus, ik dacht, waarom niet hierover een artikel schrijven, weet je? Laten we de boel eens goed uitpluizen,
beginnend bij het begin.
Nieuwsgierig
Lang, lang, lang, lang geleden gebeurde het.
Ik was nog geen 10 jaar oud en wilde graag alles weten over elke vraag die in mijn hoofdje rondspookte. ‘Wie was de moeder der moeders? Hoever gaat de stamboom terug? Waar komt water vandaan? Als je gewoon rechtdoor blijft lopen, kom je dan ergens uit of houdt de wereld op?’ En zo had ik nog veel meer van die rare vragen. Meestal stelde ik mijn vragen aan mama, want mama weet immers alles. Dat idee van volwassenen die altijd gelijk hebben, zat stevig in mijn geheugen geprent.
Ik herinner me nog goed dat ik enorm veel vragen had over de Bijbel. Hoe kan Jezus uit het graf komen terwijl hij dood is? Het leek me allemaal erg verwarrend en ik was ervan overtuigd dat er een duidelijke verklaring moest zijn. Maar meestal riepen mijn vragen alleen maar meer vragen op, en ik was niet bang om steeds verder door te vragen. Ik dreef mijn moeder soms tot wanhoop.
Op een dag kreeg ik een groot, dik boek cadeau met allemaal vragen en antwoorden. Alles stond erin: van onbelangrijke tot belangrijke zaken. Mijn tante en oom hebben mij dat boek gegeven. Er stonden grappige weetjes in, maar ook enge feiten, zoals dat de aarde ooit vernietigd zou worden door een meteorietinslag. En aangezien ik nogal een doemdenker ben, hielden die enge feiten me ’s nachts wel eens wakker. Ik lag dan te piekeren over wat ik zou kunnen doen als dat gebeurde, en hoe ik mijn leven leuk en liefdevol kon invullen.
Wat kan ik zeggen? Ik was behoorlijk nieuwsgierig in die tijd.
Het was in mijn tienerjaren toen ik dat boek kreeg.
Schooltijd
Nu dat ik dit schrijf, komen er alleen maar mooie en leuke herinneringen naar boven. Herinneringen die ik bijna vergeten was. Tegenwoordig kan ik veel positiever denken dan toen ik in mijn donkere periodes was.
Weet je, op de basisschool, toen ik naar het speciaal onderwijs ging, had ik een geweldige leraar. Zijn naam was Jack Withagen
die tijd voordat ik in de klas van meneer Jack zat, brengt echt een golf van herinneringen naar boven. Ik was nog jong en mocht al af en toe meedoen met de lessen in zijn klas terwijl ik nog een klas lager zat. Ik had mijn eigen speciale stoeltje op wielen, speciaal voor mij gemaakt. Het was een hele trip van de ene klas naar de andere, maar ik deed het altijd met plezier.
Meneer Jack was echt een meester in het voorlezen. Hij had zo’n leuke manier om verhalen tot leven te brengen. Ik herinner me nog dat hij voorlas uit het boek “Meester Kikker” van Paul van Loon. Hij wist altijd een lach op onze gezichten te toveren. Zijn verhalen waren nooit saai, altijd boeiend en vol avontuur.
En weet je, ik kan me nog steeds herinneren welke lessen we deden, welke boeken we lazen en hoe we ze aanpakten. Het is alsof die herinneringen in mijn geheugen gegrift zijn. Het laat echt zien welke indruk meneer Jack op me heeft achtergelaten.
Hij las ook een keer een eng, zoals dat van Blauwbaard. Dat verhaal was eigenlijk niet geschikt voor kleine kinderen. Maar weet je, toen kon alles nog in die tijd en toen hij het voorlas, voelde het niet echt eng voor mij. Ik vond het eigenlijk best wel een okay verhaal.
Het is grappig hoe ik nu, jaren later, zo’n verhaal gebruikt in mijn gedichten en als motivatie. Het laat zien hoe krachtig en inspirerend verhalen kunnen zijn, zelfs als ze een beetje duister zijn.
Toen het verhaal was afgelopen, kregen wij een papier met open vragen of was het nou A B C vragen? hmmm.
Een vraag was
Die vraag over die deur was echt een knaller, man. Ik bedoel, wie zou nou in hemelsnaam die deur open willen doen na dat enge verhaal van Blauwbaard? Dus ik schrijf op mijn papiertje ‘nee, natuurlijk niet’, en dan zie ik dat een andere gast ‘ja’ invult. ‘Serieus, ben je dom ofzo.
Hoe kun je nou willen zien wat er achter die deur gebeurt, wetende wat voor gruwelijke dingen er in dat verhaal gebeurden? dat zei mijn hoofd
Die reactie van meneer Jack was echt een eye-opener, man. Hij vroeg: “Waarom dan?” en begon onze meningen openbaar in de klas te bespreken. Hij zei zoiets van: “Tuurlijk wel, je bent toch nieuwsgierig! Natuurlijk ga je die deur open doen.” Maar zelfs na zijn argumenten vond ik het nog steeds een dom idee. Toch heeft dat moment me op een of andere manier wel aan het denken gezet in de loop van de jaren.
Het is bizar hoe bepaalde herinneringen je gewoon blijven achtervolgen, weet je? Ik kan nog steeds dat ene domme fragment dat door mijn hoofd spookte, herinneren. Het is gek hoe zo’n klein moment zo’n grote impact kan hebben en hoe het je manier van denken kan beïnvloeden naarmate je ouder wordt. Maar goed, ik herinner me nog steeds veel van die mooie tijden. Het is echt bijzonder hoe die ervaringen je vormen als persoon.
Schaken
Ik was op een level dat ik wou schaken. Ik weet niet waarom ik het kon, maar ik kon goed schaken en ik was de enige in de klas die schaakte.
De bovenbouw was de enige in de school die aan schaken deed. Als brugweppie mocht ik spelen tegen iemand van de bovenbouw.
De naam weet ik nog goed. Hij heet Sijmen die ik nog af en toe op straat zie. Hij leerde mij vooral de tips & trucks om een hele goeie schaker te worden.
Soms won ik zelf van hem terwijl, hij meer ervaring had. Sijmen was zegmaar mijn ‘mentor‘ en die mentor, had natuurlijk, weer een andere mentor. Meneer Frans heette die. Ik bestempelde hem als een ‘grootmeester’ en soms mocht ik tegen hem. Ik stelde of hij stelde elke keer de vraag: “waarom doe je dat“
Hoevaak ik het ook probeerde, ik kon nooit winnen van deze man.
Er was ook een tijd dat we tegen scholen een schaaktoernooi gingen doen en een filmpje ging kijken, dat op videoband stond van schaken.
Dit is niet de film ie we keken op school. Dit is de film ie we thuis hadden op videoband
We gaan verder in de tijd...
Hoe ouder ik steeds werd, hoe meer ik ging na denken over waarheden en over hoe het leven is en hoe mensen de wereld zien.
Eigenlijk is het geen leuke plek als je het nieuws kijkt of ziet wat voor gruwelijke mensen er waren of nog bestaan. Ik wilde het allemaal weten. Ik was gefascineerd om de waarheid te kennen. Dat is leuk, maar het kan zijn keerzijde hebben. Toen ik ontdekte dat mensen me plaagden, akelige dingen zeiden of dingen gebeurden, nam ik dat mee in mijn donkere periodes.
Ik kan jullie adviseren om mijn tweede boek te lezen. Daar zit de kern en het is mijn favoriete boek ooit dat ik gemaakt heb. Het heet ‘De Waarheid’ en het heet niet voor niets ‘de waarheid.
Ik kan jullie adviseren om mijn tweede boek te lezen. Daar zit de kern en het is mijn favoriete boek ooit dat ik gemaakt heb. Het heet ‘De Waarheid’ en het heet niet voor niets ‘de waarheid.’”
(De waarheid is dat ik veel moet herhalen om mezelf te bewijzen.”
(De waarheid is dat ik veel moet herhalen om mezelf te bewijzen.”
Als je dit leest...
Nu zijn we zo’n 10 jaar verder en ik ben een gelukkig mens. Mijn hoofd is leeg en ik voel me vrij, in tegenstelling tot de dagen toen het echt niet oké was.
Aan de ene kant vind ik het jammer dat ik zo in die angst heb geleefd, maar aan de andere kant is het goed dat ik daar doorheen ben gegaan. Je moet jezelf in een diepe dal brengen om er weer uit te komen. Alles is een leerproces geweest en nu help ik mensen door middel van mijn ervaringen te delen en weet ik beter.
Die nieuwsgierigheid van toen heb ik nog steeds. Ik vraag me nog steeds af wat de eerste mens op aarde was en wanneer we aliens zullen ontmoeten. Het kan toch niet zo zijn dat we de enige wezens zijn die in deze ruimte zweven? Vragen die leuk zijn om over te discussiëren, maar misschien zullen we het nooit weten. Iedereen heeft een andere mening en iedereen heeft zijn eigen geloof. Het is daarom soms zo leuk om daarover te filosoferen met vrienden, familie of gewoon met jezelf.
Deze elementen zoals schaken, gamen, praten, gezond en ongezond eten, filosoferen, lol maken met vrienden, verhalen lezen en horen, vogels, etcetera maken mijn leven compleet en zijn een complete afleiding van de gruwelijkheden die zich bevinden op aarde. Natuurlijk lees je het nieuws en praat je erover dat dit niet kan of dat het belachelijk is. Lezen mag, maar blijf niet steeds hangen in het negatieve nieuws. Focus op jouw leven en maak er iets van. Zoek afleiding.”
Deze elementen schaken, gamen, praten, gezond en ongezond dingen eten, filosoferen, lol maken met vrienden, verhalen lezen en horen, vogels, etcetera maken mij leven compleet en dat is een complete afleiding van de gruwelijk heden die zich bevinden op aarde. Tuurlijk voor je het nieuws en praat je erover dat dit niet kan of dat het belachelijk is. Lezen mag, maar blijf niet steeds hangen in het negatieve nieuws. Focus op jou leven en maak van jouw leven iets. Zoek afleiding.
En is verhalen maken is leuk? Waarom is dat leuk? Lees in de nieuwe aflevering/blog artikel.
0 Comments