Verhaal: SCARS
Scars
De alleenstaande moeder was niet meer alleenstaand nadat ze een nieuwe partner had gevonden.
Het is 1957 en ze zijn nu dik 5 jaar samen. Maar haar zoon vond zijn nieuwe stiefvader maar niets. Elke dag na school vechten ze met elkaar. De opmerkingen die de zoon naar hen maakt bevalt hem niet.
En wanneer de moeder niet thuis is, wordt het huiselijk geweld steeds erger. De zoon is ook niet echt een lieverd
Hij is 16 jaar. Rookt veel en is ramp op school. Hij heeft geen respect voor de man in kwestie.
Hij had al één hekel aan hem op dag 1. Hij komt alleen thuis voor seks en heeft geen respect voor de moeder.
Hij ziet hem telkens klever, handtastelijk en schijnheilig gedrag vertonen tegenover zijn moeder.
Hij ziet het gebeuren. En steeds en steeds spelen de gebeurtenissen telkens af in zijn hoofd. Als een film.
De moeder weet min of meer van de activiteiten die haar zoon tegenover haar vriend maakt.
Maar dan, op een dag komt de zoon verstoten thuis, terwijl de moeder boven in het huis de was aan het doen is. De man is in de woonkamer en hoort hem thuis komen. Schijnheilig kijkt de man naar hem en maakt een opmerking over zijn mislukte leven.
Waarna ze op de vuist gaan. De moeder hoort het lawaai en maakt zo’n schreeuw… …van de pijn. Ze kijkt vanaf de trap en ziet de man opeens als een vreselijke man.
Niemand weet eigenlijk waarmee ze dealen. Wie is die man?
Wat is zijn achtergrondverhaal?
Niemand weet van het gruwelijke verhaal dat hij tien jaar geleden heeft gedaan.
Hij was een vechtjunk… …en zat in een motoclub.
Hij sloeg en mishandelde zijn acten zo heftig, dat hij steeds sneller een kort loontje kreeg… …en steeds vaker het mes greep.
De moeder ziet het steeds meer exculeren en schieten. Ze heeft een handdoek in haar handen.
Ze schrikt heel erg en verstopt zich achter de handdoek. De handdoek is compleet doordringd met bloed.
Maar wanneer ze naar de doek kijkt ontploft… …ze ziet de bloedspetters op de handdoek druipen.
Geschrokken kijkt ze naar haar zoon. De wond ligt open. Hij kijkt de man aan.
Maar voelt de wond pijnlijk worden. Hij houdt hem tegen met zijn hand. Maar de bom is al gebast.
Hij voelt zich zwak en ligt op de grond alsof hij dood is. De man hijgt van overwinning, terwijl de moeder trillend op haar benen staat. Wanneer je denkt dat de vreselijke moord voorbij is… …maakt hij weer een nieuwe moord.
Deze moord is nog kwaadaardiger. En er vloeit veel meer bloed. Veel meer bloed.
Veel meer bloed. En veel meer bloed.
Het kleine broertje van de zoon heeft het ook gezien. Hij zat toe te kijken vanuit zijn kamerdeur, die op een keer staat. Hij doet alsof er niets is gebeurd en gaat troever naar bed.
Hij probeert te slapen en bedenkt dat het een droom kon zijn.
Zes jaar later loopt de zoon op school met twee goede vrienden, maar de dramatische gebeurtenissen Ze spelen zich nog steeds af in het hoofd. Hij is nu 18 jaar.
Zijn broer zou 22 zijn geworden. Hij heeft dit verhaal al die tijd gezworen
en niemand weet ook… …dat hij dat was die dag. Na regen komt zon schijnsweg, want hij ziet een klein lichtpuntje voor zich.
Het is zijn vader, die de familie tien jaar geleden heeft verlaten. Hij kon de stress van de kinderen niet meer aan en haar ex was ook het geen voor hem. De vader lijkt blij om hem eindelijk te zien.
Hij staat met open armen en zijn zoon springt hem in de armen.
Natuurlijk is de zoon boos… Natuurlijk, natuurlijk is hij boos! …en wil hem liever wurgen, maar het is alles wat hij nog heeft.
0 Comments