ANDERS DENKEN: Het baalproces

Published by steven gerards on 7 september 20237 september 2023

Het baalproces is iets waar we allemaal weleens over nadenken, nietwaar? Heb je ooit nagedacht over het transformeren van situaties waar je niet blij mee bent of het omzetten van fouten uit het verleden in positieve leermomenten?

Zelf heb ik moeite om te zeggen dat mijn leven echt zwaar is geweest, want dan voel ik me schuldig ten opzichte van mensen die het nog moeilijker hebben gehad. In het verleden ergerde ik me weleens aan mensen die beweerden dat ze het zwaar hadden, terwijl ze in luxe auto’s reden en in grote huizen woonden, terwijl anderen in kartonnen dozen sliepen. Misschien was mijn reactie toen wat te impulsief, maar zo dacht ik in die tijd.

Soms baal ik van hoe ik in het verleden reageerde, of juist niet reageerde, snap je?”

Nu, als ik nadenk over ‘genezing,’ besef ik dat het lang kan duren voordat je de ‘ballen’ vindt om jezelf te accepteren. Ik baal dat ik niet eerder die moed had. Soms lijken problemen in je hoofd groter dan ze werkelijk zijn.”

Nog steeds, als het even tegenzit of een gesprek tussen iemand anders kwam verkeerd binnen bij mij (moet het wel een dierbare zijn), dan denk ik jammer genoeg weer aan dat moment toen ik niet sterk in mijn schoenen stond. ‘Je bent een loser,’ zei ik tegen mezelf bijvoorbeeld en zo voelde ik me ook. Op dit soort momenten voel ik me nog steeds een loser, maar ik weet dat het niet zo is. Dat wist ik vroeger al, maar ik zat toen in die sleur.

“Ik ben veranderd op dat gebied, maar vraag me niet hoe dat zo is gekomen. Het is niet zo eenvoudig als 1+1=2.”

Ik vraag me vaak af hoe anderen dit ervaren en of ze zich ook afvragen hoe ze moeten reageren. Dat gevoel van onzekerheid kan moeilijk zijn. Ik probeer te begrijpen dat niet iedereen een klik met me kan hebben, maar dat blijft lastig. Ik twijfel vaak over hoe ik mezelf uitdruk, zoals in dit artikel. Wat denk je? Hoe zou jij reageren?

De angst om verlaten te worden of verstoten te worden, herken ik. Dit is ook één van de redenen waarom ik nooit durfde te schrijven, want "mijn verhaal is niet altijd iets waar ik trots op kan zijn." Als ik het zelf ga lezen, zal ik gaan huilen. Het is een zieke gedachte, maar het is een deel van wie ik ben. Het weerhield me er zelfs van om te schrijven.

Ik wil niet te veel opscheppen maar, er is één gedicht in dit boek dat met dit onderwerp te maken heeft. Ik ben er trots op, ook al ben ik dat niet vaak op mezelf. 🙂 🙂 🙂

Dit gedicht drukt uit dat zelfs als je rijkdom en alles hebt wat je wilt, het gevoel van depressie uit het verleden bij je kan blijven. Dat gevoel is echt, en geld en bezittingen kunnen dat niet altijd wegnemen. Met andere woorden, ik kan wel honderd boeken schrijven en fame hebben, maar als ik me kut voel, dan voel ik me ook kut, en dan maakt het niet uit of ik op handen word gedragen.

Kortom. Ik baal vaak over het leven, over mijn leven. Soms baal ik over het feit dat ik aan het balen ben en dan schaam ik er voor waardoor, ik verder in een baalproces blijf hangen en soms weet ik niet echt wat ik moet doen.

Ik baal
Ik baal en ik maal.
Ik baal zoveel dat ik maal
Ik zag is Malen op de tv bij PSV
Ik maal en ik maal.
Ik baal wanneer ik niet wil balen
Ik heb soms een raar hoofd