Nostalgie: De Bredase kermis en het sprookjesbos
Wil je weten waarom ik liever naar de Efteling ga in plaats van Disneyland? Om antwoord te geven vraag ik u om door te lezen.
Leuk weetje:
Ik bedacht
dit artikel op 17 oktober 2023 in de middag,
terwijl ik rond liep en maar paar stappen zette
op de kermis dacht ik meteen van hier moet ik over schrijven.
Ik kwam overigens net
uit de sportschool.
Nou, zoals elke Bredanaar weet is de najaar kermis altijd te bewonderen op het Chasseveld. Altijd wanneer de herfst vakantie begint.
Ten eerste , het is altijd genieten geblazen om er elke keer te zijn
en omdat het al jaren op de zelfde plek is, is het een traditie geworden.
A.O het spel: kamelen race
Ja, ik weet het nog heel goed. Samen met mijn ouders en/of oom en tante gelijk naar de tent waar je het spel. Kamelenrace kan doen. Ik deed het spelletje keer op keer.
Kennen jullie dat gevoel nog
nog dat je ouders weg willen, maar jij wilt graag nog blijven en verder spelen? Ja, zo iemand was ik. 🙂
Of toen ik ouder werd en met vrienden naar de kermis ging en dan een spel doen dat zo verslavend was dat je iets teveel geld had vergokt?
In mijn tijd waren die muntenkasten helemaal het einde. Je weet wel. Die kasten waar je elke keer een muntje in moet gooien en maar hopen dat dat muntje de rest van de muntjes of punten eraf duwde. Ik was hier immuun voor, maar klasgenoten of schoolgenoten niet. Zij gingen bijvoorbeeld na schooltijd na de kermis om te gokken. Wat de meeste mensen ook deden zijn de punten bewaren naar het jaar daarop zodat ze later een leuke prijs mee kunnen nemen.
Wat mij ook bij gebleven is dat je vroeger kortingsbonnen in kon leveren. Je ging naar een site en moest je die bonen nog lekker op de ouderwetse manier printen. Meestal was het een rits met kortingsbonnen die je uit moest knippen .
Deze korting bonnen kon je besteden aan de kraampjes of de achtbanen. Die kortingsbonnen waren te moeite waard om het te besteden. Toen kon je bij wijze van spreken, nog wat kopen voor 50 cent.
Nu begint alles pas bij 1 a 2 euro
Onze school zat heel dicht bij de kermis, by the way
Ik weet nog dat een goede vriend gekotst had over me schoenen, terwijl we in een attractie waren. Iemand rookte een stank lucht en wees het aan. Doordat kwam ik er pas achter en dat was toen we met bijna benen de grond stonden.
Of die keer dat ik met andere vrienden in het spookhuis gingen.
Ik was bang en uiteindelijk heeft die me overgebracht om in de attractie te gaan. We zaten naast elkaar in het karretje en ik probeerde me beste beentje voor te zetten om cool en kalm over te komen.
Uiteindelijk waren we bijna bij de uitgang en opeens hoorde we een kettingzaag. Dichter en dichter naar ons toe kwam. We gingen de hoek om en we hoorde de kettingzaag langs ons of achter ons. Ik zag hem te laat, maar me maat zag hem wel.
Hij schok zo erg dat die met zijn hoofd op mijn schoot.
Hij lachte keihard en ik lachte ook keihard. Van deze soort herinneringen maakt het feit dat deze kermis zo tof maakt. De nostalgie, de historie maakt de kermis een heel leuke plek.
Ik weet nog dat we naar de Efteling gingen als schoolreisje.
Ik en mijn klasgenoot zaten op het bankje in het sprookjesbos.
Er kwam een vrouw van in de 80 aan met een goed humeur.
Ze vertelde dat ze nog wist dat ze als klein meisje door het sprookjesbos liep en hoe het sprookjesbos groter en groter werd.
Van die soort verhalen, klinken als muziek in mijn ogen en omdat zij haar gevoel vertelde dan
kan ik dat goed voorstellen.
Zelfs enkel verhalen horen van vroeger en leuke belevenissen horen doet me al goed.
Het betekent het gewoon meer dan het park zelf.
0 Comments