Artikel Jaloezie. Het breekpunt
Het enige verschil tussen deze mensen en anderen is dat ze doorgaan met waar ze mee begonnen zijn. Ze denken niet dat alles hun zomaar is komen aanwaaien; deze artiesten hebben gefaald, gefaald en nogmaals gefaald. Sommige mensen geven het op na meerdere mislukkingen, maar anderen geven niet op en gaan door. Wij creëren dingen voor onszelf. Wij vinden het leuk om stukken te schrijven, tekenen, schilderen, en het geeft ons enorm veel wilskracht. Pas daarna komen de mensen die het bewonderen of verafschuwen
In dit artikel wil ik jullie graag naar het breekpunt brengen van hoe mij helden, helden voor mij zijn geworden. Waarschijnlijk is het jou held en ik vertel ook mijn breekpunt.
Ik heb er zin in!
Kishimoto, de bedenker van de beroemde manga Naruto.
Toen hij deze poster zag, wist hij genoeg. Hij was altijd al geïnteresseerd in anime en manga. Al voordat hij deze poster zag, was hij bezig met het schrijven van manga, tekenen en schrijven. Echter, dit werd wat verwaarloosd toen hij meer tijd aan sport ging besteden, zoals basketbal. Zette hij zijn droom in de ijskast of liet hij zich niet ontmoedigen na zoveel mislukkingen?
In ieder geval betekent deze poster veel voor hem, en het was een keerpunt om een beroemde mangaka te worden.
- Marshall Mathers, de bedenker van Eminem en Slim Shady.
Nou, net als iedereen heeft hij één of meer breekpunten nodig gehad om door te breken.
Zie het als een grote boom. De stam is het belangrijkste breekpunt, maar de stevige takken zijn ook van cruciaal belang voor je carrière. Op die takken steken hele dunne takjes uit. Deze takjes zijn belangrijk, maar ze hebben niet genoeg kracht om de strijd aan te gaan met de stam en de andere dikke takken. Daarom zijn ze zo dun.
Nou, jullie verwachten waarschijnlijk hoe hij in de hiphop terechtkomt, maar daar wil ik niet heen.
Voordat hij beroemd werd, had hij al een album en succes.
Hij had succes in de hiphop, maar hij had geen succes in zijn eigen leven. Dr. Dre is niet degene die Eminem heeft leren rappen, en hij is niet degene die zijn woordkunsten heeft bepaald.
Dit meisje heeft hier allemaal mee te maken.
- Hailie Jade, de dochter van Eminem. Eminem kreeg op jonge leeftijd een baby genaamd Hailie. Terwijl Marshall en Kim worstelden met financiën, ruzies en hun levensomstandigheden beperkt waren, ging het niet gemakkelijk.
- Zijn keerpunt maakt me altijd verdrietig. Hij had meerdere keren overwogen een einde aan zijn leven te maken. Hij was net ontslagen, en waarschijnlijk hadden eerdere ontslagen ook al een zware impact op hem gehad.
Dus, hij was ontslagen en het was bijna kerst. Niet alleen dat, maar ze is ook jarig tijdens kerst. Hij had weinig geld om een cadeau voor haar te kopen en zelf had hij geen geld om zichzelf te trakteren. Dat was het moment waarop hij Slim Shady had gecreëerd op het toilet.
Hij bedacht hoe Slim Shady moest rappen en hoe het moest klinken. Na talloze optredens en rapbattles.
Dr. Dre was onder de indruk toen hij een demo van Eminem hoorde. Dr. Dre wilde graag weten wie hij was, en toen hij ontdekte dat Eminem wit was, was het een wow-effect. Net zoals het wow-effect toen hij “Hi, my name is” in de studio van Dr. Dre liet horen. Eminem vond het op dat moment spannend. Op zo’n moment denken we even niet na over wat anderen van ons denken. Op dat moment zet je je hersenen opzij en toon je je vaardigheden. You have one shot.
Ik wil mezelf even gebruiken als inspiratiebron, want wie kan het beter uitleggen dan ik?
Natuurlijk ben ik nog niet zo groot als zij, maar ik ben al lekker bezig. De meeste mensen denken dat Eminem de G.O.A.T is omdat hij de beste is. Dat is deels waar, want net als bij anderen speelt geluk ook een rol. Ik ken heel veel andere artiesten die ook geweldig zijn, maar niet zo succesvol als hij. Hij kan meesterlijk rappen, dat is zeker, maar je moet toevallig op het juiste moment, op de juiste plaats, met de juiste persoon of iets dergelijks zijn.
Dat heb ik ook meegemaakt. Mijn keerpunt om door te gaan met schrijven en mijn droom na te jagen, is te danken aan een juffrouw.
Maak kennis met mijn geluksjuf, Margot Drenth
Ik zat op het Florijn College. Als jullie mijn eerdere artikels hebben gelezen, weten jullie wat ik van die school vond. De lessen draaiden altijd om uit boeken werken, behalve één.
Ik noemde haar les altijd “geluksles”, want bij haar lag de focus opeens op een andere manier. Leg de boeken maar weg en vertel waar je dromen liggen. Sommige leerlingen wilden deze opleiding absoluut doen, terwijl anderen het meer als een opstap gebruikten. Met andere woorden, ze wilden niet perse in een winkel werken. We waren ook MBO-leerlingen op niveau 2. Ik kan veel zeggen, maar niveau 2 mensen zijn niet zo gemotiveerd. Ze zijn eerder lui en ongelooflijk onprofessioneel.
Ik herinner me nog dat ze Ali, een medestudent van mij, kon motiveren. Hij vertelde vol passie over auto’s en dat hij eigenaar wilde worden van een autobedrijf. Plotseling zag ik hem heel enthousiast worden en lachen naar een docent. Dat was vrij zeldzaam, gezien Ali niet de makkelijkste student was.
We gingen een film kijken. De film die mij inspireerde was “Freedom Writers”.
‘Hé, Steven, dat ben jij!’ zei een andere student. De anderen lachten en ik lachte ook. Ze lachten vanwege de film.
In de film komt er een nieuwe docent die les gaat geven aan een klas vol ongemotiveerde leerlingen. Iedereen heeft één gemeenschappelijke eigenschap, een donkere huidskleur, behalve één persoon.
Hij is wit en omdat ik ook de enige witte jongen was in de klas. Ik zat bijna opgeschreven met Turken en Marokkanen!
Maar goed, het ultieme keerpunt was toen ze een YouTube-filmpje opzette. Het ging over beroemde mensen waarvan leraren of anderen zeiden dat ze nooit zouden bereiken wat ze wilden worden.
Voordat ze het filmpje liet zien, gaf ze wat informatie over wat we gingen bekijken. Ze praatte over Albert Einstein, en Albert Einstein kwam in beeld.
Ze praatte over Michael Jordan, en Michael Jordan kwam in beeld. Gek genoeg kwam er een huilend, trots gevoel naar boven. In mijn hoofd speelde de gedachte af: ‘Oh, dan moet Eminem er ook tussen zitten. Ik hoop dat Eminem erin zit. Zou toch gek zijn als Eminem er niet in zit.’ Na het stilletjes uitspreken van deze zinnen kwam hij dan. Ik moest hard werken om mijn gevoelens onder controle te houden. Dit was mijn breekpunt.
Veel later werden wij beiden uitgenodigd om speeches te geven bij een groot en succesvol bedrijf in Amsterdam. Het thema ging over geluk. Ik vertelde over mijn boek. Ze was niet verbaasd dat ik een boek ging schrijven; weet je nog, dat heb je zelf in de klas tegen me gezegd. ‘Ik ga boeken schrijven.’
0 Comments