Je stelt altijd de verkeerde vraag
‘Ben je gelukkig in het leven?’
Nee, maar is dat het belangrijkste wat telt?
Is dat dé hamvraag die er toe doet?
Je stelt altijd de verkeerde vraag.
Ik denk dat je het beste het anders moet formuleren,
Ik denk dat je het beste aan jezelf kan vragen of
je er échte waarde aanwilt geven
Als het antwoord nee is, dan ben je pas écht gelukkig.
Als je aan die vraag: Échte waarde aangeeft,
wat heeft het leven dan nog zin?
Je zult nooit gelukkig wordenop deze manier, ook
al ben je aan de top van je carrière,
waar je altijd naar streefde.
Als ik zo graag beroemd wil worden,
dan had ik beter massamoordenaar moeten worden
Gek, dat ik dat niet ben!
Ik blijf Steven en als ik toch een seriemoordenaar ga worden,
dan begin ik met de demonen die in mijn hoofd zweven,
met andere woorden,
dan begin ik met mezelf en niet met een ander.
Jij hebt problemen en niet de buitenwereld.
Leg de schuld niet bij een ander, maar begin bij jezelf.
Maak je hoofd leeg en stelt de vraag eens op een andere manier, want
jij en ik stellen de vraag altijd op de verkeerde manier