Geluk

Ik zal een klein verhaal vertellen.
Toen ik 18 jaar oud was begon aan een blog, want voor het grootste gedeelde,
verveelde ik me. Deze blog heet https://steefschrijft.wordpress.com/
Ik was net van school af en dan vraag je of wat nu!
Je hebt een handicap, het grootste gedeelde wilt je niet aannemen omdat je de hersenkracht en de snelheid niet hebt en je verliest opeens je beste vrienden, maar even ter zake…
Mijn zus deed een opleiding voor journalistiek en moest een eigen website + blog maken.
Ik vond het interessant en vroeg aan haar hoe ze het gemaakt heeft, want ik wou iets kwijt maken, raken.
Nu ben ik 25 jaar, heb inmiddels al 4 dichtbundels geschreven, heb een paar bekende namen geïnspireerd, maar ben ik nou gelukkig…. Het antwoord is nee!!
Sterker nog, misschien ben ik ongelukkiger dan eerst, want de emoties die ik nooit eerder heb laten spreken. Die emoties zijn zo sterk geworden dat het wel mijn dood kan zijn.
Ik dacht dat ik mijzelf gelukkiger maakte als ik maar dit en dat deed, maar dat is niet zo.
Mijn weg naar geluk is zo lang en ik kan er nog niet eens bij daarom, blijf ik vechten om mijn geluk te vinden en dat kan heftig zijn.
Toen ik 18 was wilde ik, deed zo graag doen, want ik was bang om te sterven in geen goed fatsoen.
Ik geloof niet in God, maar ik geloof in het leven en als het leven mij nog zoveel levensjaren kan geven dan zal ik er alles aan doen om wat terug te doen.
Ik wil graag mijn nabestaande iets geven voor dat ik sterf·